Η κούκλα Στέφανη Στεφανή φωτογραφίζεται στην οικεία της οικογένειας Στεφανή

Δείτε εικόνς αλλά και τι λέει η ίδια για την οικογένειά της

Η Madame Figaro Κύπρου μπήκε στην οικεία της οικογένειας Στεφανή με "ξεναγό" την Στέφανη Στεφανή, Merketing Manager των καταστημάτων Stephanis, η οποία μοιράστηκε μαζί με τους αναγνώστες τις αλήθειες ενός κοριτσιού στην digital εποχή ξεφυλλίζοντας παράλληλα τα οικογενειάκα άλμπουμ. Διαβάστε αυτούσιο το κείμενο της Τάνιας Νεοκλέους η οποία συνάντησε τη Στέφανη Στεφανή.

«Είµαι δυναµική, ευγενική και ρεαλίστρια. Αν θέλεις πρόσθεσε και το fashionable» µου λέει γελώντας µόλις πατάω εγγραφή στο µαγνητοφωνάκι. Της υπόσχοµαι ότι θα το προσθέσω. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά που βρίσκοµαι στο σπίτι των γονιών της, όπου διαµένει από τότε που επέστρεψε στην Κύπρο από τις σπουδές της, η οικειότητα που αναπτύσσω µε τη Στέφανη τσεκάρει το πρώτο της «ναι». Με οδηγεί στην κουζίνα. «Πεινάς;» µε ρωτά και µου δείχνει το τραπέζι πάνω στο οποίο είναι στρωµένα δύο πιάτα και δίπλα τους πιατέλες µε κρεατικά και ρύζι. «Αυτό το περίεργο που βλέπεις είναι για τον αδερφό µου. Είναι ιδιότροπος στα φαγητά του» µου λέει γελώντας. Καθ' όλη τη διάρκεια της παραµονής µου στο σπίτι της οικογένειας Στεφανή, από τις κουβέντες της 25χρονης Στέφανης δεν λείπουν οι συχνές αναφορές στα αδέρφια και τους γονείς της, µε τους οποίους οι δεσµοί είναι άρρηκτοι.

Working girl
«Θα πρέπει να ήταν αρκετά περίεργο να γυρίζεις ξανά στο δωµάτιο των παιδικών σου χρόνων» της λέω καθώς µε σερβίρει. «Οι πρώτοι µήνες ήταν ιδιαίτεροι και η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκε µια περίοδος προσαρµογής στα νέα δεδοµένα. Ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψω την κατάσταση είναι να σου πω πως από εκεί που είχα την απόλυτη ανεξαρτησία µιας νεαρής φοιτήτριας στην Αγγλία, βρέθηκα µια µέρα να ξυπνώ ξανά στο εφηβικό µου δωµάτιο, µε τη διαφορά ότι αντί να ετοιµάζοµαι για το σχολείο, είχα τώρα να πάω στη δουλειά». Και µάλιστα µαζί µε τους γονείς της, συµπληρώνω. «∆εν ξέρω πώς θα ήταν αν εργαζόµουν κάπου αλλού προηγουµένως, όµως δεν το βρίσκω ούτε περίεργο ούτε άβολο να συνεργάζοµαι µαζί τους επαγγελµατικά, ακόµα κι αν τυχαίνει οι γονείς µου να είναι τα αφεντικά µου. Ειδικά στις αρχές όταν λέγαµε µε τους φίλους µου να βγούµε για ποτό στα µέσα της βδοµάδας, κατά τις 12 έπεφτε τηλεφώνηµα ότι έπρεπε να γυρίσω στο σπίτι γιατί "έχουµε δουλειά αύριο". Τώρα που το σκέφτοµαι είχε την πλάκα της εκείνη η περίοδος. Ήταν τότε που είχα ζητήσει από τη µητέρα µου, όταν µπαίναµε στο σπίτι, να µην συζητάµε για τη δουλειά. Τώρα, όποτε τύχει να ανοιχτεί συζήτηση, γίνεται από µένα». Της ζητώ να µου αποκαλύψει τη συµβουλή που της έδωσαν οι γονείς της στο ξεκίνηµά της. «Το ότι πρέπει να περάσω από όλα τα στάδια της επιχείρησης, για να την καταλάβω. Και αυτό έκανα. Κάτι που δεν µου είπαν, αλλά µε βοήθησαν να το καταλάβω στην πορεία, είναι το πώς πρέπει να συνεργάζοµαι και να επικοινωνώ µε τους υπόλοιπους ανθρώπους στη δουλειά είτε αυτοί είναι συνεργάτες είτε είναι πελάτες µας. Η επικοινωνία είναι το άλφα και το ωµέγα στον τοµέα που ασχολούµαι και αυτό είναι που θέλω να πετυχαίνω». 

Οικογενειακές ιστορίες
«Από τα παιδικά µου χρόνια, έχω τις καλύτερες αναµνήσεις και το διαπιστώνω σήµερα. Θυµάµαι να πηγαίνουµε ταξίδια µε τους γονείς και τους θείους µου, οι οποίοι είχαν παιδιά στην ίδια ηλικία µε µένα και την αδερφή µου. Τις θυµάµαι έντονα αυτές τις διακοπές, γιατί µας έδωσαν την ευκαιρία να ταξιδέψουµε σε πολλές χώρες της Ευρώπης» µου λέει όταν της ζητώ να κάνει µια αναδροµή στα παιδικά της χρόνια. «Τελευταίως, ο πατέρας µου αποφάσισε να πάρει τις αναλογικές ταινίες που είχε φυλαγµένες σε κουτιά και να τις µετατρέψει σε ψηφιακή µορφή. Βλέπω τον εαυτό µου πώς ήταν παιδί και διαπιστώνω πόσο ανέµελη και ευχάριστη ήµουν. Μετά ήρθε η εφηβεία. Τραγική περίοδος, ξέρεις». Ξέρω. «Κυκλοφορούσα µε ένα τεράστιο και κατάµαυρο µαλλί. Όχι ότι τα ρούχα µου διέφεραν χρωµατικά. Χάλια, σου λέω. Ήταν το µεταβατικό στάδιο κατά το οποίο έψαχνα κι εγώ να µάθω ποια ήµουν. Έµαθα, όµως». Τι έµαθε, όµως; «Θέλω να πιστεύω ότι είµαι ανοιχτόµυαλη και ψύχραιµη στο να διαχειρίζοµαι πράγµατα. ∆εν µου αρέσει να κατακρίνω κανέναν, αλλά αντίθετα θέλω να προσµετρώ όλους τους παράγοντες, στους οποίους µπορεί να οφείλεται µια συµπεριφορά. Θέλω να είµαι ρεαλίστρια και ειλικρινής». Κάπου εκεί σκάει την ατάκα που δεν αναµένω µε τίποτα να ακούσω από ένα κορίτσι των 20 something. «Με κουράζουν απίστευτα οι ψεύτικοι άνθρωποι και τα άτοµα που, λόγω των ανασφαλειών τους, συµπεριφέρονται µε άσχηµο τρόπο. Η ανασφάλεια είναι µεγάλη µάστιγα για την κοινωνία και ενισχύεται σε µεγάλο βαθµό από τα social media». Την είπε. «Παλιά ήµουν αρκετά ενεργή στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεν είχα πρόβληµα να δηµοσιεύω πράγµατα για τον εαυτό µου σε άτοµα που γνώριζαν ποια είµαι στην πραγµατικότητα. Από τη στιγµή που ο κύκλος αυτός επεκτάθηκε και σε άτοµα τα οποία δεν σε ξέρουν και θέλουν να σε µάθουν, είναι σαν να υπόκεισαι σε µια πίεση να ξανασυστηθείς. ∆εν µπορώ, όταν θέλω να ανεβάζω κάτι, να σκέφτοµαι ότι µπορεί να παρερµηνευτεί από κάποιους και έτσι αποφάσισα ότι δεν θέλω να είµαι τόσο εκτεθειµένη».

Women's power
 «∆εν ξέρω αν είχες σκοπό να µε ρωτήσεις, όµως, τώρα που τα λέµε όλα, θέλω να σου πω ότι αν έχω πάρει κάτι από την οικογένειά µου είναι το µήνυµα ότι οι γυναίκες τυγχάνουν απόλυτου σεβασµού. Και οι δύο παππούδες µου εκτιµούσαν πολύ τις γιαγιάδες µου και δούλευαν µαζί τους µε ίσους όρους. Αυτό που µου έλεγε πάντα η µητέρα µου ότι την εντυπωσίασε στον πατέρα µου είναι ότι είχε πολύ σεβασµό απέναντι στη δική του µητέρα, γιατί και ο παππούς µου τη σεβόταν. Έτσι και µένα, µοιραία αν το θέλεις, η µαµά µου έγινε στην πορεία ο µέντοράς µου και µου έδωσε απίστευτη αυτοπεποίθηση να µπορώ να δουλεύω µε τον τρόπο που το κάνω σήµερα. Είναι πολύ σηµαντικό να καλλιεργείται µέσα στις οικογένειες αυτό το πράγµα, από τους άντρες και από τις γυναίκες τις ίδιες. Οι γυναίκες καθορίζουν τον κόσµο, πραγµατικά» µου λέει αφήνοντάς µε άναυδη µε την ωριµότητά της. Λίγο πριν την αποχαιρετήσω της ζητώ να µου αποκαλύψει τον µεγάλο της στόχο. «Τον µεγάλο - µεγάλο; Θέλω εκείνο που θα κάνω στη ζωή µου να το κάνω καλά και ταυτόχρονα να µε ευχαριστεί η ζωή που κάνω. ∆εν θα ήθελα για κανένα λόγο σε κάποια φάση η δουλειά µου να υπερισχύσει της ζωής µου, αλλά ούτε να απολαµβάνω τη ζωή µου και να µην κάνω καλά τη δουλειά µου. Θέλω να βρω την ιδανική ισορροπία και για µένα και για την εταιρεία. Νοµίζω σου είπα πάρα πολλά». Νοµίζω πως ναι. 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / STYLING: ΙΩΑΝΝΑ ΚΟΤΖΑΠΑΣΙΗ / ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΜΑΙΡΗ ΜΥΡΙΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ MAKE UP STORE / ΜΑΛΛΙΑ: ΑΥΞΕΝΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ BLOW CY