10 επώνυμοι Κύπριοι μας λένε ποιο Πάσχα θυμούνται με νοσταλγία

Οι αναμνήσεις και όλα όσα τους προκαλούν συγκίνηση

Σήμερα γιορτάζουμε τη γιορτή της καλοσύνης, της ζεστασιάς και της αγάπης. Το Πάσχα πάντα αναμένεται από όλον τον χριστιανικό κόσμο με μια χαρούμενη ελπίδα και αισιοδοξία. Εμείς ρωτήσαμε 10 επώνυμους Κύπριους ποιο Πάσχα θυμούνται με νοσταλγία. Δείτε τι μας απάντησαν και να ευχηθούμε και εμείς σε όλο τον κόσμο Καλό Πάσχα. 

Στέλλα Στυλιανού
Θυμάμαι με νοσταλγία κάθε Πάσχα των παιδικών μου χρόνων, που μαζευόταν η οικογένεια 40-50 ατόμων στο σπίτι μας. Μου έρχονται σαν να ήταν χθες οι μυρωδιές από τις Φλαούνας, και τα υπέροχα φαγητά της μαμάς μου, μουσικές, τραγούδια, ανεμελιά και πολλά χαμογελά. Μου άρεσε πολύ, που γέμιζε το σπίτι! Καλό Πάσχα εύχομαι σε όλο τον κόσμο!

Μαρία Ιωάννου
Το Πάσχα που θυμάμαι με νοσταλγία είναι στο εξοχικό μας σπίτι στο Μονιάτη. Τότε που πηγαίναμε με τους γονείς μου και τα αδέρφια μου από την Μ. Πέμπτη μέχρι τη Δευτέρα του Πάσχα και φιλοξενούσαμε και τα ξαδέρφια μας. Πηγαίναμε καθημερινά στην εκκλησία αλλά μικροί ενθουσιαζόμασταν το Μ. Σάββατο το πρωί που πέφτουν τα μαύρα και εμείς χτυπούσαμε τους σκάμνους.  Το βράδυ του Μ. Σαββάτου πηγαίναμε στη λειτουργία για το μυστήριο της Ανάστασης στο Μοναστήρι της Παναγίας της Τροοδίτισσας και την Κυριακή του Πάσχα κάναμε φυσικά το καθιερωμένο πασχαλινό τραπέζι με τη σούβλα με φίλους να έρχονται στο σπίτι. Το απόγευμα πηγαίναμε στην εκκλησία για να παίξουμε στην αυλή τα πασχαλινά παιχνίδια όπως επίσης και τη Δευτέρα του Πάσχα. 

Όλγα Πολίτου
Νοσταλγώ το Πάσχα όταν ήμουν μικρή και είχαμε πάει οικογενειακώς στην Κέρκυρα όπου εκεί βιώνεις πολύ έντονα τα έθιμα της χριστιανικής αυτής γιορτής. Χαρακτηριστικό έθιμο το σπάσιμο των σταμνών και τα εντυπωσιακά πυροτεχνήματα. Επίσης το Πάσχα που ήμουν πιο μικρή γιατί έρχονται έντονα οι αναμνήσεις με τη μητέρα μου που μου λείπει τόσο πολύ.

Εβελίνα Κυράστα
Πάσχα του 1993, όταν όλη η οικογένεια (θείες, θείοι, ξαδέρφια, γιαγιάδες, παππούδες) και κάποιοι φίλοι αποφασίσαμε να περάσουμε ένα τετραήμερο σε κάποιο resort της Πελοποννήσου. Μας ήρθε λοιπόν, η φανταστική ιδέα Κυριακή (του Πάσχα) μεσημέρι να παίξουμε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα “Άνδρες vs Γυναίκες”. Τελικά… εκτός του ότι μείναμε νηστικοί γιατί η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε και το εστιατόριο του ξενοδοχείου έκλεισε,  γίναμε και θέαμα στους υπόλοιπους επισκέπτες, οι οποίοι βέβαια μας χάρισαν απλόχερα το χειροκρότημα τους! Μην ρωτήσετε ποιοι είχαν κερδίσει!

Κλέλια Γιασεμίδου
Νοσταλγώ το Πάσχα όπου όλος ο κόσμος, έκανε Πάσχα.. εκείνο το Πάσχα που δεν έλειπε τίποτα από το τραπέζι του κάθε σπιτιού.. εκείνο το Πάσχα που απολάμβανες την κάθε στιγμή ξεχωριστά χωρίς άγχος, χωρίς ανέχεια.

Λούης Πατσαλίδης
Δεν είναι ένα αλλά όλα της εφηβικής μου ηλικίας στον Καλοπαναγιωτη από όπου και κατάγομαι.  Με πολλές τρελές παιχνίδια φλερτ κ.τ.λ.

Τάσος Ευαγγέλου
Νοσταλγώ εκείνο το Πάσχα που η γιαγιά και ο παππούς ξυπνούσαν από το πρωί και έκαναν τις προετοιμασίες για το εορταστικό τραπέζι. Που ο φούρνος μύριζε φρέσκο ψωμί, φλαούνες, κουλουράκια κ.α. Το ανέμελο παιχνίδι με τα ξαδέρφια, που μαζεύαμε από το πρωί ξύλα για τη λαμπρατζια. Αυτό το Πάσχα νοσταλγώ που περίμενα να κλείσουν τα σχολεία για ατέλειωτο παιχνίδι στις αλάνες, μέχρι αργά το βράδυ. Πλέον ο παππούς και η γιαγιά μας κοιτάζουν από ψηλά...

Μαρία Κορτζιά
Μια χρονιά το Πάσχα το γιορτάσαμε στη γιαγιά μου με όλα μου τα ξαδέρφια και τους συγγενείς μου.. Ακόμα το συνηθίζουμε όταν φυσικά όλοι βρίσκουμε την ευκαιρία. Ήταν από τις αγαπημένες μου στιγμές.

Μαρίνα Φιλιππίδου Θεοχάρους
Νοσταλγώ ανθρώπους που δεν είναι πια στη ζωή ή στη ζωή μου και φωτεινές εικόνες από παιδικά βιώματα. Κατά τ’ άλλα νιώθω ευλογημένη που κατορθώσαμε να κρατάμε ακόμα τις οικογενειακές συνάξεις, εκεί βρίσκω το νόημα που δεν είναι άλλο από την αγάπη!

Αλεξία Καρακάννα
Το πιο αξέχαστο Πάσχα ήταν στην Κέρκυρα όταν πήγαμε οικογενειακώς. Όλο αυτό το σκηνικό με τις στάμνες να πέφτουν από τα μπαλκόνια την φιλαρμονική και το πλήθος είναι σίγουρα κάτι που θυμάμαι έντονα και ευχάριστα. Φυσικά δεν μπορώ να μην θυμάμαι με νοσταλγία το Πάσχα που ζούσε και η γιαγιά μου η οποία με ενέταξε σε όλη την διαδικασία των Αγίων Παθών και συμμετείχαμε ως παιδάκια στο μάζεμα λουλουδιών από τα γύρω σπίτια και στο στόλισμα του Επιταφίου. Το πιο αγαπημένο βέβαια ήταν το βράδυ της Μ. Παρασκευής που έψαλλα ως μυροφόρα με τα άλλα παιδιά.