Αυτή η χρονιά, το 2014, μου έφερε αλλά κυρίως μου πήρε. Δεν θα την πω δύσκολη, προτιμώ να την πω ασφυκτική. Κάπως έτσι με βρίσκει το '15. Να κουβαλάω στις αποσκευές μου την πίκρα της απώλειας ενός σημαντικού ανθρώπου για μένα, που "έφυγε" γρήγορα και άδικα. Μαθαίνω να ζω με αυτό και με τη μνήμη. Γιατί ό,τι μα ό,τι κι αν έχουμε στη ζωή, στο τέλος της διαδρομής μένει μόνο η αγάπη. Μέχρι τότε η μνήμη καθορίζει τη διαδρομή.

Ιανουάριος: Περίεργος, παγωμένος με νέους στόχους.

Φεβρουάριος: Παλεύεις. Είναι μικρός και φεύγει σα νερό.

Μάρτιος: Επανατοποθέτηση.

Απρίλιος: Η άνοιξη πάντα κρύβει την ελπίδα.

Μάιος: Ζεστός και με σχέδια για το καλοκαίρι.

Ιούνιος: Ξαφνικά. Πόνος.

Ιούλιος: Στέκεσαι μουδιασμένος σα να κόπηκε η σύνδεσή σου με τη ζωή, με ό,τι γνώριζες.

Αύγουστος: Επιστροφή στην Πόλη. Εκεί απ' όπου προέρχεσαι.

Σεπτέμβριος: Ο χρόνος δεν είναι γιατρός.

Οκτώβριος: Σφίγγεις τα δόντια. Μόνιμα.

Νοέμβριος: Απλά περνάει. Η δουλειά βοηθάει, όταν είναι πολλή.

Δεκέμβριος: Απολογισμός. Να είσαι εσύ. Μαζί με εκείνους που αγαπάς όσο περισσότερο.

Καλές Γιορτές!
Κ.