Άσπρη πέτρα ξέξασπρη και από την έλλειψη έμπνευσης ξεξασπρότερη! Ξεκινάς να γράφεις στον υπολογιστή… ξαναδιαβάζεις αυτά που έγραψες και πατάς αμέσως το delete. Η οθόνη είναι και πάλι άσπρη (το χρώμα μου).

Μετά, δοκιμάζεις να γράψεις και να το δακτυλογραφήσεις αργότερα. Αρπάζεις μία κόλλα χαρτί και ξεκινάς κάνοντας… σχεδιάκια. Άραγε η αρχισυντάκτρια θα δεχτεί τα τρία αστεράκια και τις πολλαπλές ακαθόριστες μουτζούρες ως άρθρο (Στέλλα;). Σκίζεις την κόλλα σε τόσα μικρά κομματάκια, που θυμίζουν κομφετί.

Βάζεις ένα κρασάκι, όχι επειδή σου αρέσει και πίνεις ένα ποτήρι ΚΑΘΕ βράδυ, αλλά επειδή έχει αντιοξειδωτικά και κάνουν καλό (με πιστέψατε;). Βγαίνεις στη βεράντα, σε πιάνει μία ελαφριά, ευχάριστη ανατριχίλα από το αεράκι και εκείνη ακριβώς τη στιγμή έρχεται η συνειδητοποίηση: θέλω διακοπές!

Μαζί με μένα φαντάζομαι και όλη η Κύπρος και επειδή φέτος διακοπές δεν έχει… μας τελείωσε και η έμπνευση. Και μετά κάποιοι ανίδεοι (βλέπε Μαρία Κάνθερ) σου λένε πως τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία. Τρομάρα μου, θα συμφωνήσω και πάλι, αλλά θα γράψω με μικρά γράμματα από κάτω: δεν την φέρνουν, αλλά σε βοηθούν να την αγγίξεις.

Κουράστηκα να βλέπω όλους τους VIP και μη σε εξάστερα ξενοδοχεία… δεν έχει εξάστερα; Μώρε τι μας λες, για δες τις φωτογραφίες που φιγουράρουν στα social media και ξαναπές μου αν δεν είναι εξάστερα αυτά. Καλά ρε παιδιά, όλοι διακοπές έχετε πάει ή ποστάρετε περσινές φωτογραφίες; Γιατί αν όλοι εσείς έχετε όντως πάει διακοπές, τότε έχετε σώσει τον τουρισμό μας. Μόνο εγώ και κάνα δυο άλλοι θα πάμε το πολύ μέχρι πιο κάτω;

Για όλα τα προαναφερόμενα, όποιος πιστεύει ότι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία… ας τα βάλει στο λογαριασμό μου και δεν πειράζει, θα θυσιαστώ και θα δυστυχήσω πίνοντας τo νταϊκίρι μου στην πισίνα ενός εξάστερου ξενοδοχείου!