Πάολα Χατζηλαμπρή: Η τρομακτική καταγγελία της κακοποίησης παιδιού στο διπλανό της σπίτι!

Το παιδί σίγησε...ίσως κοιμήθηκε...ίσως έχει λιποθυμήσει...δεν ξέρω...

Σε μια συγκλονιστική καταγγελία προχώρησε η Πάολα Χατζηλαμπρή μιας και το μεσημέρι της Πέμπτης για δεύτερη φορά άκουσε να κακοποιείται το παιδί που μένει στο γειτονικό τους σπίτι. Οι σπαραχτικές κραυγές του την έκαναν να τρομάξει και η ίδια προχωρώντας σε καταγγελία στην αστυνομία. Αν και ανέφερε την σοβαρότητα του περιστατικού στον αστυνομικό σταθμό Πέγειας εντούτοις έχει περάσει ήδη μισή ώρα και δεν ήρθε κανένας. Μάλιστα συγκλονίζει λέγοντας πως το παιδί πλέον δεν ακούγεται "Το παιδί σίγησε...ίσως κοιμήθηκε...ίσως έχει λιποθυμήσει" αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ολοκληρώθηκαν 45 λεπτά γοερού κλάματος και κραυγών ενός παιδιού γύρω στα 5-6, στο διπλανό μας σπίτι! Προφανώς το παιδί απόκαμε και αποκοιμήθηκε από την εξάντληση. Προφανώς το παιδί κακοποιείται από τους γονείς Βρετανικής καταγωγής οι οποίοι και ενοικιάζουν την διπλανή βίλα στην περιοχή του Κόλπου Κοραλλίων όπου και διαμένουμε. Το πρώτο βράδυ οι φωνές και τα χαστούκια της μητέρας ακούγονταν έξω στο δρόμο. Βλέπετε κατέβαινα από το αυτοκίνητο εκείνη την ώρα. Φώναξα και έκανα παρατήρηση. Απείλησα ότι θα φέρω αστυνομία. Σταμάτησε. Σήμερα 11:15 παρκάρω στην είσοδο του σπιτιού μας για να διαπιστώσω τις σπαραχτικές κραυγές και πάλι του παιδιού. Έκανα να μπω στην είσοδο αλλά σκέφτηκα θα ήταν παράνομη. Είδα τον πατέρα να κρατά το παιδί που έκλαιγε γοερά και να το εναποθέτει στο πάτωμα, δίπλα στην πισίνα μέσα στον ήλιο και αυτός και η σύζυγος να έχουν κλειδωθεί στο σπίτι. Οι γείτονες από το παραδίπλα σπίτι αναστατωμένοι να μου αναφέρουν ότι έχει περάσει πάρα πολύ ώρα που οι κραυγές του παιδιού και το κλάμα του γίνονται πιο έντονα. Κάλεσα το 112 το οποίο με παρέπεμψε αμέσως στην αστυνομία Πέγειας. Ανέφερα το περισταστικό στον αστυνομικό, του είπα ότι επαναλήφθηκε, ότι το παιδί σπαράζει και κάτι κακό συμβαίνει. Μου ανέφερε οτι θα έρθει...έχει περάσει μισή ώρα για μια απόσταση 7 λεπτών από τον αστυνομικό σταθμό Πέγειας μέχρι το σπίτι. Το παιδί σίγησε...ίσως κοιμήθηκε...ίσως έχει λιποθυμήσει...δεν ξέρω...δεν μπορώ να μπω στο σπίτι του γείτονα γιατί δεν έχω δικαιοδοσία...είμαι ένας απλός πολίτης...είμαι μια μάνα αναστατωμένη και οργισμένη! Πού είναι οι αρχές; Ένα παιδάκι κινδυνεύει...και σαν αυτό το παιδάκι είναι πολλά παιδάκια που υποφέρουν από τέτοιους γονείς που έρχονται διακοπές στη χώρα μας με μόνη έννοια να πιουν και να διασκεδάσουν. Με μικρά παιδιά σε μπυραρίες κοιμισμένα στις καρέκλες στις 3 το πρωί, με δυνατή μουσική, με καπνό από τα τσιγάρα και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο...Πού είναι το κράτος; Πως προστατεύονται τα παιδιά από ανεύθυνους γονείς; Πού είσαι κύριε αστυνομικέ που μου είπες θα έρθεις για να επιληφθείς της κατάστασης; Δεν ακούω το παιδί...υπάρχει ησυχία...υπάρχει σιωπή...από όλους γενικά! Και μετά τρέχουμε και δεν φτάνουμε...και μετά κάνουμε αγώνα να καλύψουμε αυτά για τα οποία προειδοποιούσαμε...και μετά μιλάμε για τα παιδιά και για το πως να τα προστατεύσουμε...πως και με ποιο τρόπο όταν δεν υπάρχει άμεση ανταπόκριση; Δεν μπορώ να συνεχίσω να γράφω...δεν μπορώ!