Ζέτα Μακρυπούλια: Αυτός είναι ο λόγος που την κάνει διστακτική να βαφτίσει τα μωρά της Ρούλας Ρέβη και του Αποστόλη Τότσικα

Τι λέει η ίδια

Η Ζέτα Μακρυπούλια έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό "People". Όπως εξομολογήθηκε, τo σύντροφό της, Μιχάλη Χατζηγιάννη, τον συμβουλεύεται πάντα στις επαγγελματικές της αποφάσεις. "Συζητάμε τα πάντα, μα τα πάντα. Από εκεί και πέρα, αν κάπου διαφωνούμε, ο καθένας θα κάνει αυτό που πιστεύει για τον εαυτό του. Δεν ξεπερνάμε το όριο να προσπαθήσει ο ένας να επηρεάσει τον άλλο. Λέμε τη γνώμη μας και από εκεί και πέρα ο καθένας ξέρει καλύτερα». Αναρωτιέμαι αν η Ζέτα, στρατιώτης στη δουλειά της, έχει κάνει ποτέ επαγγελματικές θυσίες για να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην προσωπική της ζωή. «Τα τελευταία χρόνια ναι, αλλά δεν θα το πω θυσία. Το έκανα για μένα, γιατί μετά από μια περίοδο τρελής δουλειάς συνειδητοποίησα πως δεν μου μένει χρόνος να ζήσω και δεν θέλω να φτάσω 50 χρόνων και 60 και να είμαι μόνο με τα μούτρα στη δουλειά. Η ζωή σε κάθε ηλικία έχει πολλές χαρές και αξίζει να τις ζεις στη συγκεκριμένη ηλικία".

Πριν από λίγες εβδομάδες, σε ερώτηση αν θα γίνει νονά στα μωράκια της καλής της φίλης και φωτογράφουΡούλας Ρέβη, απάντησε πως δεν ξέρει αν θα ήταν η ιδανική νονά, γιατί έχει ήδη δύο βαφτιστήρια και νιώθει πως, λόγω υποχρεώσεων, δεν είναι τόσο κοντά τους όσο θα ήθελε. Μήπως είναι πιο ενοχική από όσο θα έπρεπε; "Δεν είπα πως δεν θα ήθελα, αλλά πως δεν έχουμε συζητήσει κάτι τέτοιο. Εννοείται πως αν η Ρούλαμου το ζητήσει, δεν θα της αρνηθώ, απλά θα της πω και τα δεδομένα. Έχω βαφτίσει τα μωρά των δύο κολλητών μου, με τις οποίες είμαστε χρόνια φίλες, και παρόλο που ήμασταν πολύ δεμένες και βλεπόμασταν πολύ συχνά, όταν έκαναν παιδιά, η ζωή τους άλλαξε. Εμένα, πάλι, η δουλειά μου είναι περίεργη. Τις μέρες που έχω θέατρο, για παράδειγμα, μπορώ να μιλήσω στο τηλέφωνο ή να πάω για φαγητό μετά τις 12.00 το βράδυ, που οι φίλες μου κοιμούνται. Λόγω της δουλειάς και του τρελού ωραρίου δεν είναι εύκολο να είσαι τυπική νονά. Το κάνω, αλλά με τη βοήθεια των γονιών, καθώς οι φίλες μου καταλαβαίνουν. Έτσι, μπορεί να έρθουν ακόμα και εκείνες με τα παιδιά στο σπίτι για να περάσουμε ένα μεσημέρι μαζί. Αν, λοιπόν, μου ζητήσει κάτι τέτοιο ηΡούλα, θα της εξηγήσω τις συνθήκες και θα το κάνω με χαρά. Πριν καν προλάβουμε να κάνουμε μεταξύ μας κάποιες κουβέντες, δεν είναι ωραίο να γράφονται πράγματα. Δεν έχει, όμως, φτάσει ακόμα αυτή η ώρα. Είμαστε σε φάση χαράς και η Ρούλα κάνει τα πρώτα της ‘βήματα’ με τα μωράκια της".