Το απροειδοποίητο διαγώνισμα του κορωνοϊού

Μας άφησε στην ίδια τάξη!

"Τελικά ο κορωνοϊός δεν είναι ιός που δοκιμάζει μόνο τους πνεύμονες. Δοκιμάζει συνειδήσεις, συμπεριφορές, ακεραιότητα χαρακτήρα, παιδεία… την παγκόσμια υπόσταση σε παγκόσμιο επίπεδο. Διαγώνισμα απροειδοποίητο και πιαστήκαμε αδιάβαστοι". Την πιο πάνω παράγραφο τη "δανείστηκα" από το instagram. Είδες που τελικά βρίσκεις και σωστά λόγια μερικές φορές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Προσπαθώ, όπως όλοι μας να έχω θετικό πνεύμα και να χαμογελώ κάθε φορά που πάω να χάσω την υπομονή μου.

Προσπαθώ, να βλέπω αστεία βιντεάκια, φωτογραφίες από το παρελθόν με φίλους, γνωστούς, οικογένεια για να παίρνω θάρρος… και η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές τα καταφέρνω γιατί #ThaPerasiKiAfto. Η ανιψιά μου, η οποία είναι τεσσάρων ετών, μου είχε πει πως η υπομονή είναι αρετή. Τελικά από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.

Πάμε με χιούμορ πάντα, να δούμε τα παράδοξα που μάθαμε την εποχή της καραντίνας:

1. Το να μετράς τα άστρα το βράδυ, δεν είναι τελικά και τόσο βαρετό.
2. Έμαθες επιτέλους ποιοι είναι οι γείτονές σου.
3. Η ταβανοθεραπεία, μετά από δύο συνεχόμενες ώρες, μπορεί να σου δώσει απαντήσεις στα υπαρξιακά σου. (Ταβανοθεραπεία: να ξαπλώνεις ανάποδα και να κοιτάς το ταβάνι).
4. Ναι, είχε πολύ καιρό να καθαρίσεις τις ντουλάπες.
5. Τέτοια κάψα για να πάρεις απάντηση σε μήνυμα που έστειλες, ούτε στην εφηβεία δεν είχες… (βλέπε αναμονή απάντησης από το 8998).
6. Πλέον, θα βλέπουμε με μεγαλύτερη εκτίμηση το ταπεράκι της μαμάς, έστω κι αν αυτό περιέχει όσπρια.
7. Η ατάκα "όλο λείπεις από το σπίτι" είναι πλέον ξεπερασμένη.
8. Η δικαιολογία "πάω για τσιγάρα" θα πρέπει να συνοδεύεται κι από την κατάλληλη φόρμα.
9. Μετά την καραντίνα, θα μπορούμε όλοι να έχουμε τον δικό μας πάγκο στη λαϊκή μετά τα τόσα καλούδια που έχουμε φυτέψει.
10. Όλα τα σπίτια είναι φρεσκοβαμμένα, ούτε διαγωνισμό να είχαμε.

Αυτά και άλλα τόσα μάθαμε και θα μάθουμε ακόμα περισσότερα, γιατί ο εφιάλτης αυτός θα περάσει, απλά το τέλος του μπορεί να αργήσει ακόμα λίγο. Είδατε τι θετικό πνεύμα έχω… τρομάρα μου!

Μέχρι την επόμενη Δευτέρα, χαμογελάτε, αγαπάτε από μακριά κι όλα θα πάνε καλά. Και μην ξεχνάτε, όποτε πάτε να μελαγχολήσατε να σκέφτεστε τους ήρωες της πρώτης γραμμής όπου η κάθε μέρα τους, είναι γεμάτη με πόνο. Τώρα αν εσύ που διαβάζεις αυτό το άρθρο, είσαι στην πρώτη γραμμή… ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που παλεύεις για να είμαι εγώ και τα παιδιά μου καλά. Το λιγότερο που μπορώ να σου πω!